Lezing van ere-deken Lambert Vanherk

In Het Heuvelheem kwam ere-deken Van Herk onder ruime belangstelling vertellen over zijn vrijwilligerswerk als aalmoezenier in de gevangenis van Hasselt.
Lambert Vanherk stelde vooraf medelijden, noch compassie te willen opwekken voor de gevangenen, want iedereen kent de zegswijzen “Eigen schuld, dikke bult” en “Wie zijn gat verbrandt, moet op de blaren zitten.”
De spreker wenste door zijn verhaal een ander beeld van de gevangenen op te hangen want ook zij zijn mensen. We mogen hen niet beoordelen en zeker niet veroordelen want gevangenen zijn geen misdadigers, maar mensen die een fout hebben begaan.
De 84-jarige spreker vertelde hoe hij reeds vier jaar elke week twee à drie keer gevangenen bezoekt. Het screenen, het sluissysteem van de vele poorten en de talloze camera’s hebben een deprimerend effect.

Herfstwandeling

De herfstwandeling van de seniorenkring Bree-Peer, die op 24 oktober werd georganiseerd, leidde deze keer naar het Schulens Broek. We troffen het met het weer: ondanks enkele dreigende donkere wolken konden we toch allemaal droog de eindmeet bereiken. 

In dit natuurgebied van 250 ha aan de rand van de Demer met een waterplas van ca. 100 ha zijn mooie wandelwegen uitgestippeld: de 35 aanwezige wandelaars hadden de keuze tussen twee of vijf kilometer.  Door de buitendijk, die het waterreservoir kan verdubbelen, doet het gebied ook dienst als wachtbekken tegen overstromingen. Het Schulens Meer is het grootste binnenmeer van Vlaanderen: het is 2,8 km lang, 180 m breed en 7 à 8 m diep. De aanliggende Demer is een regenrivier en dus onderhevig aan sterke debietschommelingen. Daarom helpt dit wachtbekken, aangelegd in 1977, om stroomafwaarts mens en dier beschermen tegen overstromingen. De Demer ontspringt in Tongeren, passeert Hasselt en Lummen en vloeit via Diest en Werchter naar de Dijle. Verder vloeit het water via de Rupel en de Schelde naar de zee.

Start van een nieuw werkjaar

Het nieuwe werkjaar van de vriendenkring Bree-Peer werd ingezet op dinsdag 16 september. Met veertig hoofdzakelijk vertrouwde gezichten en enkele nieuwe leden kwamen ze samen aan de kerk van Beek. André wees op de kenmerken van deze duizendjarige kerktoren opgetrokken met veldkeien in Ottoonse stijl. Het kerkschip, gemetseld met mergelsteen in gotische stijl, dateert uit de vijftiende eeuw. Aan de hand van de beelden van Martinus van Tours, patroonheilige van de kerk, werd het leven verteld van deze Romeinse soldaat, die na zijn bekering bisschop werd. De laatgotische beelden van de martelaressen Lucia en Catharina waren dan weer aanleiding om de “straffe” levensverhalen van deze heldinnen te aanhoren. Zo leerden we ook de wonderlijke verhalen van de heiligen Rochus en Hubertus bij hun 18^de eeuwse beelden. Men had verder aandacht voor het ribgewelf en de mooie brandramen met uitbeelding van de sacramenten en de moderne kruisweg in terracotta. Tenslotte luisterden ze naar enkele mooie melodieën die Sylvester uit het gerestaureerde Gilmanorgel van 1739 wist te toveren.